Pedenn ar Gensakridigezh da Varia (St Loeiz-Vari Grignon de Montfort)

Voici la version bretonne de la prière de consécration à Marie composée par Saint Louis Marie Grignon de Montfort. Nous vous invitons à la reprendre en breton dans les familles, dans les paroisses, lors de veillées mariales, à l’Assomption, lors des pardons dédiés à la Vierge Marie… 

O Furnezh peurbad hag enkorfet !
O Jezuz hegarat meurbet hag azeulus, gwir Zoue ha gwir zen, Unvab d’an Tad peurbadus ha da Varia, Gwerc’hez bepred !

Ho azeuliñ a ran da viken, e korf hag e splannderioù ho Tad hag e korf gwerc’hel ho Mamm, ho Mamm ken din en amzer ho enkorfidigezh.

Ho trugarekaat a ran da vout aet da get ho-unan, en ur gemer stumm ur sklav, evit va zennañ kuit eus sklaverezh an diaoul.

Ho meuliñ a ran ha rentañ a ran klod deoc’h evit bout bet ar youl d’en em lakaat dindan Maria ho Mamm santel e kement tra a zo, kement-se evit va lakaat da vout ho sklav feal drezi.

Met allas ! Dianaoudek ha difeal ken ez on, ne ‘m eus ket miret deoc’h al le hag ar promesaoù a ‘m eus graet en un doare solenn e ‘m Badeziant. N’on ket chomet gant va endalc’hioù. N’on ket dellezek da vout anvet ho pugel na ho sklav ha, pa ‘n eus netra ennon hag a zo dellezek eus ho tichoazoù hag eus ho kounnar, ne gredan ket ken tostat ouzh ho Meurded.

Setu perak e c’houlennan hanterouriezh ha karantez ho Mamm santel, hoc’h eus roet da anaout din evel ho Kannadez, ha drezi eo e ‘m eus spi da resev keuzidigezh ha pardon va fec’hedoù, prenidigezh ha mirerezh ar Furnezh.

Me Ho salud, neuze, o Maria dinamm, armel sakr vev an doueelezh, e-men ar Furnezh peurbad kuzh a venn bout azeulet gant an aelez ha gant an dud.

Me Ho salud, o Rouanez war an douar evel en Neñv, ez eo pep tra ho sujed dindan ho impalaeriezh : pep tra dindan Doue ;

Me ho salud, o Repu asur ar bec’herion, n’he deus ket he c’harantez graet diouer da zen ebet.

Resevit ar bedenn a ran eus an holl c’hoantoù a ‘m eus eus ar Furnezh doueel, ha degemerit an holl c’hoantoù hag an holl brofoù a ginnig va izelder deoc’h.

Me, N…, pec’her difeal, adneveziñ ha kaougantañ a ran leoù va badeziant en ho taouarn hiziv,

Nac’hañ a ran Satan da viken, e bompadoù hag e oberoù,

Hag en em reiñ a ran da Jezuz-Krist, ar Furnezh enkorfet, e ‘m fezh, evit dougen va c’hroaz d’e heul, en holl zeizioù eus va buhez, hag evit ma vin fealoc’h eget m’on bet betek-henn.

Ho tibab a ran hiziv, dirak al Lez Neñvel a-bezh, evel Mamm ha Mestrez. Degas ha gouestlañ a ran deoc’h va c’horf ha va ene, va madoù diabarzh ha diavaez, ha talvoudegezhioù va madoberoù tremenet, reoù a hiziv hag ar reoù da zont zoken, en ur lezel deoc’h ur gwir leun ha hollek d’ober ganin ha gant ar pezh a zo ganin, hep nemedenn ebet, hervez ho prasañ c’hoant, diouzh klod brasañ Doue, e red an amzer ha da viken.
Resevit, o Gwerc’hez kuñv, ar brofig-se eus va sklavelezh, en enor hag en unvanidigezh ar sujidigezh he deus bet c’hoant ar Furnezh peurbadus da gaout en ho mammelezh, en enor d’ar galloud hoc’h eus c’hwi ho-taou warnon, hag en un drugarekadenn eus ar brientoù hoc’h eus bet an enor da vout resevet a-berzh an Dreinded Santel.

Gourzhbonnañ a ran e vennan klask ho enor ha sentiñ ouzhoc’h e pep tra hiviziken, evel ho sklav gwirion.

O Mamm estlammus, kinnigit-me evel ur sklav peurbad d’ho Mab, evit ma vin degemeret gantañ goude bout bet dasprenet ganeoc’h.

O Mamm a garantez, roit ar c’hras din da resev gwir Furnezh Doue ha da ‘m lakaat e-touez ar re a garit, ar re a rit kentel dezho, ar re a vouetait hag ar re a ziwallit evel ho pugale hag ho sklaved evit se.

O Gwerc’hez feal ! Lakait-me da vout un diskibl ken feal e pep tra, drevezer ha sklav ar Furnezh enkorfet, ho Mab Jezuz-Krist ! Ra dizhin leunded e oad war an douar hag e glod en Neñv dre ho hanterouriezh ha dre ho skouer !

Evel se bezet graet !

Doare berraet hag azasaet eus ar gensakridigezh :

Ho tibab a ran, hiziv, o Maria,

Dirak bezañs al Lez Neñvel a-bezh,

Da Vamm ha da Rouanez,
Degas ha gouestlañ a ran,

Dre sujidigezh ha karantez,

Va c’horf ha va ene,

Va madoù diabarzh ha diavaez,

Ha talvoudegezh va madoberoù tremenet a hiziv ha da zont,

En ur lezel ur gwir leun ha hollek deoc’h

D’ober ganin ha gant ar pezh a zo ganin,
Hep nemedenn ebet, hervez ho prasañ c’hoant,

En enor brasañ Doue,
En amzerioù ha da viken.

(Source : Ar Gedour)